Tijdens mijn bezoek in juni 2019 aan de orthopedische werkplaats Quy Hoa van het ziekenhuis in Quy Nho in de Binh Dinh provincie bezocht ik enkele lepra patiënten die in het ziekenhuis wonen en die gebruik maken van protheses.

De eerste familie die ik bezocht was de familie van meneer Pham Van Lem. Hij woont samen met zijn vrouw en zoon. Zowel hij zelf als zijn vrouw zijn lepra patiënt en maken gebruik van protheses. Zijn zoon studeert in Da Nang.

Hij vertelt dat hij geboren is in het Ba To district in de Quang Ngai provincie. In 1980 is lepra bij hem geconstateerd en is hij opgenomen in het Quy Hoa ziekenhuis. Hoewel de medici goed voor hem zorgden, kon niet voorkomen worden dat zijn rechterbeen in 1983 geamputeerd moest worden. In die tijd was er geen orthopedische werkplaats dus was hij afhankelijk van stokken om te lopen. Pas in 1998, toen de Nederlandse Lepra Stichting een orthopedische werkplaats financierde, kreeg meneer Lem zijn eerste prothese. In 2003 moest door steeds terugkerende infecties ook zijn andere been worden geamputeerd en kreeg hij een tweede prothese. De protheses zijn vergoed door de Peerke Donders Stichting.

Dankzij de protheses kan meneer Lem goed lopen. Samen met zijn vrouw (die ook kan lopen dankzij een prothese) heeft hij een kleine kruidenierszaak. Hierdoor hebben ze een bescheiden inkomen.

Na mijn gesprek met meneer Lem besefte ik weer eens goed hoe protheses het leven van lepra patiënten kunnen veranderen. Zonder protheses zijn ze levenslang afhankelijk van stokken of een rolstoel, met prothese kunnen ze leven als ieder ander.